WYSPY POMYLONE – rock opera
WYSPY POMYLONE – ROCK OPERA
autor i realizator: Katarzyna Wińska
muzyka: Polski Jad: Jan Małkowski, Dominik Mokrzewski, Agata Wińska
Eksperyment teatralny, w którym biorą udział dzieci i dorośli pochodzący z odmiennych kulturowo i społecznie środowisk: z mazurskiej wioski, z warszawskiego gimnazjum, z ośrodka dla słabowidzących, z domu dziecka i z ośrodka terapeutycznego.
Praca nad spektaklem trwa od 2011 roku, niezależnie z tymi grupami. Raz w roku pokazujemy wynik tej współpracy na scenie; w 2012 roku, 16 dzieci z Dziubieli wystąpiło w Warszawie z dziećmi z Domu Małego Dziecka i nauczycielami z gimnazjum. W 2013 roku do „Wysp Pomylonych” dołączyły dzieci słabowidzące. Na wiosnę 2014 roku, pokazaliśmy Rock Operę z 15 dorosłymi z Ośrodka Otwarte Drzwi. Ci aktorzy wniosą do przedstawienia swoje pomysły, tak jak ich poprzednicy w tym projekcie.
Wyspy Pomylone to swoisty moralitet, którego ideą przewodnią jest sentencja: łatwiej znienawidzić niż zrozumieć. To opowieść o wakacyjnym spotkaniu sprzed lat dzieci i dorosłych z miasta i ze wsi, o konfrontacji, wyborach i doświadczeniach, o relacjach z rówieśnikami i dorosłymi. Podejmując modne tematy: adopcja, konformizm, rozpad rodziny, niepełnosprawność, bohaterowie rock opery dystansują się wobec utartych poglądów, drwią z powierzchowności akcji dobroczynnych, protekcjonalnych działaczy, bezrefleksyjnej przynależności do ideologii. Udział osób z Ośrodka Otwarte Drzwi był pretekstem do stworzenia karykatury takich obiegowych a zarazem krzywdzących stereotypów, poglądów na temat tzw. INNYCH.
Nazwa teatru BLUBOKS to spolszczony „blue box” – filmowa technika polegająca na zmianie tła (pierwotnie niebieskiego, lub zielonego) na dowolny obraz i umieszczenie aktorów w dowolnym, komputerowo generowanym środowisku.
Teatr Bluboks używa przenośnie nazwy techniki filmowej; umieszcza aktorów w zupełnie nowym nieznanym czy niedostępnym dla nich według większości społeczeństwa, środowisku, sytuacji, doświadczeniu. W tej nowej „scenerii”, aktorzy jawią się widzom w nowym świetle. Dotąd lekceważeni, pogardzani, zadziwiają swą oryginalnością, poczuciem humoru, umiejętnością adaptacji, itd. Tym wszystkim, czego byśmy się nigdy po nich nie spodziewali.
Katarzyna Wińska
WYSPY POMYLONE – ROCK OPERA – DECEPTION ISLANDS
Autor: Katarzyna Wińska
SONGI
“ GRA 20 PYTAŃ”
- Długie sterczące szczeciny, kto ma? – Pluskolec? –nie
- Skrzydła przezroczyste z czarnymi żyłkami- Trociniarka czerwica?-nie
- Tułów czarnobrunatny….- Szałaśnica? –tak
- Na grzbiecie przepaski…-może wioślak?- nie
- Segmenty odwłoka ułożone w paski, kto ma?- Zadomka pospolita!- tak
- Rurkę oddechową jak długi ogonek…-Ociernica?- nie
- Brunatną ud nasadę… Czy to trzyszcz?- nie
- Wpełza na drzewa i śpiewa…Borodziej cieśla-Ergates Faber?- nie
- Oczy na słupkach lęk powszechny budzą…-Wiem; strzyżak!- nie
- Długi język w nektarze moczy, to jest…-nie wiem…
- Skrzelotchawką pompuje wodę w obie strony, to…-Bleskotka- tak jest
- Ma wargę jak gąbkę do wchłaniania cieczy…-Bryzgun?- nie
- Duże uszy poniżej kolan ma…-Rzęsielnica- nie
- Wierzch skrzydeł z błękitnym połyskiem występuje u? –Piórolotka!-tak
- Kto ma czarne skrzydła w deseń z czerwoną obwódką?-Drogosz?-nie
- Żeruje na szczawiu…-Brudnica!- tak
- Goleń matowoczerwony…-Doskwier?- niestety nie
- Karbowane przedplecze posiada…-Oleica krówka…-nie
- Tylne skrzydło z plamką przy brzegu u?- Baryłkarza!-poprawna odpowiedź!
- /ostatnie pytanie/ Kto ma widełki skokowe pod małym odwłokiem?-Czworoząb bielański! –Brawo! Tak!
„AWANTURA”
MAMA: TATA:
Skórnik słoniniec Łanocha pobrzęcz
Butwiak owłosiony Kapturnica
Podjadek Marzymłódka
Pryszczarek Gryllatalpa
Długoryjek Drozofilia
Vulgatissimus Plujka
Krytoryjek Różówka
Rohatyniec Pyrochroa
Bacillus fermentus Komarnica
Pętlak pstrokaty Zakliniec
Ryjkowiec Żronka
Telodont Zalęszczyca
Tutkarz Wielbłądka
Znikomek Średzinka
Zophobas morio Pachnica
Tyfeusz Zgniotek
Bęblik dwuplamek Jątrewka
Harpulus Kałużnica czarna
Ponurek Rozpucz
Pseudapion Hurtnica
Wałkarz lipczyk, Prosinek szorstki, Wałęsak Żyrytwa
Zgłąb olbrzymi, Orszoł Bufolucilia bufonivora
„ MIODOWY MIESIĄC”
Mój : Curculio, Notarini, Rhamphini,Tomicini, Titanus giganteus,Tibellus, Euroleon, Eumerus,Koliszek,Pędruś, Bibio,Meteorus, Fruczak gołąbek, Miechun, Ochotek,
Moja : Stenurella, Smaragdina, Soronia grisea, Cicindela, Coccinella, Chryzolina, Drusilla, Hailara, Rosalia alpine, Mieigenia, Smaragdina,Stenurella,
“ BOMBYLIUS SUPERBUG”
Krępy okazały kosmaty na grzbiecie po przebudzeniu chodzi do góry sześcioma nogami wychodzą mu gały na długich wypustkach i ogromne uszy pod każdym kolanem żeruje przelatuje nie wylęga się. Zaszywa płytko w ziemi na płotach na ugorze ściernisku jak popadnie nie wywraca się nie potyka. Nie przepoczwarcza nie doprowadza do gołożerów trawienie odbywa zewnętrznie na całym świecie.
Refren: To nie jest reklama- żadne puste gesty. Wszystko ma wrodzone- osobliwie proste
BOMBYLIUS SUPERFRUWAK
BOMBYLIUS SUPERBUG
Gęba rogata z trąbką kłujką ryjkiem hałasuje w rzadkich krzakach i poszyciu leśnym i nogi długie
Krótkie pierzaste w segmenty nierówne skrzydła lite skórzaste błoniaste kiedy słyszy szelest
Nogi wyciąga w bezruchu na glebie albo rzuca ciałem i czeka aż mu wpadnie mucha pod koniec
Maja na kolcu jeżyny na skraju poręby w piwnicy na ściółce się grzeje jeśli akurat nie biega
Po osice w dni zimne byliny i huby omija bo z jaskra nektar pobiera nieco zgrubiałe tylne uda
Ref.
Na przełomie marca i kwietnia siedzi w soku wiązu chrobocze wygwizduje tyka z gardzieli
Pokrywy skrzydłowe rozchyla zamyka tapla się trzy minuty w chaszczach zgięte czułki ciepłolubnie
Się mości rzadkie włoski suszy gładzi chwastowate wisiory i głaszczki parę wypuszcza z
Tchawek przez przetchlinki na początku czerwca kałużę przepływa syfon oddechowy
Dryfuje mu z ciałem kusa pokrywa skrzydeł słabo kujkę kryje żeruje w południe na obrzeżach gruszy w miękiszu i skórze żuwaczkami żuchwami żuwkami rozgniata mieli zgrzyta w uprawach warzywnych
Ref.
Koło wieczora w sierpniu na krowich plackach wargi gąbki nasącza do woli szczecinki czuciowe
Pod czołem nadustek też moczy w nocy jest siarkowożółty płaski i pancerny gdyż bywa grubszy
i Cieńszy spłaszcza ciało dobrze się przeciska wąską szczeliną pod zmurszałą korą w przytorzu
W szczelinie chodnika w rowie wyrostek na przedpiersiu i parzące włoski na segmentach nóżek
Stroszy wypuszcza woń smrodliwą z gruczołu kiedy jest ciemno może być wszystkim
Pyłkożercą korzeniożercą igłożercą kwiatożercą liściożercą czasem buduje oprzędy
Na szorstkich patykach na wydmie przy jezdni się zagrzebuje w ciągu życia parę razy
Ref.
Zimą pojaw częsty barwa brokat zmatowiały nie wędruje nie szybuje nie przysiądzie
Drąży pazurkiem obgryza wyrządza szkody na kolei przyczepność odnóży duża mu służy
W ciemnych zakurzonych kątach nie dba o higienę nie pogardzi rosą deszczówką śniegówką
W zeschłych skręconych liściach chmielu w pokrzywie w nowiu i w pełni wyrostek
nagle podnosi i ześlizguje większa część przedplecza błyszczy golenie i stopy narządy gębowe
Wykazuje dymorfizm płciowy skrzydła składa daszkowato na odwłoku z pokładełkiem cienkim
Ref.
„ SURVIVAL NA CUCULII ”
Refren:
Cuculia to nie dżungla
Cuculia to nie pustynia
To Entometropolia
Megavulgaris Pseudolycilla
Entoman tu nie wyginie
Jeśli wyemigruje i często ewoluuje
Aby nie drżał o zdrowie i nie walczył o życie
Musi się przystosować – wystarczy żeby nie latał
Lecz kiedy już się wyrwie, nie może się rzucać w oczy
Ani wpadać w ucho, by nikt go nie pomylił
z Entomanem z Lunarii; najlepiej się upodobni
niewyróżniającym kokonem lub maskującym oprzędem
na czasie en vogue sieciarką, kamuflażową zadomką
w tym roku pomarańczową, za rok: pomarańczowo- czarną.
Refren:
Za chmarą ma biegać w kółko najlepiej nie zygzakiem
Bez akrobacji własnych ekwilibrystycznych wariacji
By nie być kpin obiektem jak gość z Lunarii-wioski
Nie winien się wychładzać z dala od enklaw ciepła;
Doniczki, piekarni, słoików, zaszafia, terrarium,
Choć w szybę bije fasetką i zaduch go zniewala…. Refren:
Kiedy futerko własne nie skrywa jego ciała
Niech zimą się hibernuje w kłębek związany ciasno
Oszczędzi na jedzeniu, piciu i lataniu,
W lecie się rozprostuje nigdy na nagrzanym asfalcie
Który ssie z niego wilgoć jak muchy gąbczasta warga
Jeśli idzie o wodę to nie jest wcale przyjemnie
Pić ją z kałuż na jezdniach, w parku drąży więc dziury
A kiedy się wypełnią i muł opadnie na dno
Cedzi wodę dokładnie, świeża deszczówka jest dobra
Ale ją trzeba słodzić, gdyż smak ma mdły i jest letnia, cdn….
Refren:
